Laat me deze week het vocabularium van de popmuziek verrijken met een nieuwe uitdrukking. Het Cliff Richard syndroom. Het is een ziekte die Cliff als eerste signaleerde toen hij in Engeland van de eerste plaats werd gehouden door Pump up the Jam van uitgerekend de Belgische formatie Technotronic ... Als ik vaker met dat soort platen moet concurreren, dan stop ik ermee verzuchte Mr. Richard nog. Olivia Newton John en Lionel Richie hebben hetzelfde probleem, want hun hele carrière is gebaseerd op sterke songs zoals hun recent verschenen verzamel CD´s bewijzen. Ze willen graag op dezelfde manier doorgaan en hebben daarom aan hun compilaties een paar nieuwe nummers toegevoegd waarmee ze hopen de hitparades te bestormen. helaas. Geen spoor van Olijfje of Lionel in de bestsellers lijsten. Wel van Poing, een kinderachtig stukje mondharp. Oneerlijke concurrentie maar dat mag niet baten. De hitparade staat vol met Computer Dance ondingen. De vertolkers van sterke liedjes trekken tegenwoordig aan het kortste eind en worden uitgerangeerd.
Het Poing tijdperk is aangebroken
Flair (1992)